Het is winter en mijn 2 meter hoge stalkaarsen (Verbascum densiflorum) staan nog stevig rechtop. De vrolijke, goudgele bloempjes zijn al even verdwenen en de grijsgroene, viltige bladeren verdroogden langzaam. Maar ik kreeg er een prachtig, statig wintersilhouet voor in de plaats. 

De bruine kapseltjes met zaden trekken de nieuwsgierigheid van heel wat vogels. Ze lijken te genieten van het wiegen op de verdroogde stengels die verrassend flexibel zijn. Zelfs de Vlaamse gaai lijkt er plezier in te vinden. Het maakt je instant vrolijk om zo een grote jan aan zo een lange stengel te zien bengelen.

In de winter zijn zaden voor veel vogels een voedzame snack. En bijen, kevers, lieveheersbeestjes, spinnen en andere nuttige insecten maken van de holle stengels graag gebruik als schuil- of nestplaats. De dode stengels in mijn tuin - van stokroos, vingerhoedskruid, kaardenbol, judaspenning, dropplant, ijzerhard, grijskruid, wilde peen, teunisbloem, … - zitten vol ‘zichtbaar leven’ en ongetwijfeld ook vol ‘onzichtbaar leven’.

Overweeg daarom eens om uitgebloeide planten pas in het voorjaar weg te halen.

Ziet het er te onverzorgd uit naar jouw gevoel? Wel, dode stengels die ik te slordig vind, snoei ik en leg ik op een hoopje op een zonnig plekje. Een ideale couveuse voor bijenlarven… als ik experten mag geloven.

Groetjes Katrien